Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι επιστήμονες συστήνουν να αποφεύγεται η κατανάλωση θαλασσινών, λόγω της εκτεταμένης μόλυνσης των θαλασσών κυρίως από υδράργυρο, PCB (πολυχλωριωμένα διφαινύλια) και άλλους περιβαλλοντικούς ρύπους. Οι γαρίδες όμως λόγω του μικρού τους μεγέθους θεωρούνται από τα ασφαλέστερα είδη θαλασσινών. Πρόσφατα άρθρα όμως προβληματίζουν και μας κάνουν να σκεφτούμε διπλά πριν ξαναπροτιμήσουμε τις γαρίδες.
Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι οι γαρίδες εκτροφής οι οποίες όπως και τα ψάρια ιχθυοτροφείων είναι πολύ πιο μολυσμένα συγκριτικά με τα αντίστοιχα "άγρια". Οι φάρμες εκτροφής ψαριών και γαρίδων αποτελούν σοβαρούς κινδύνους για τα οικολογικά συστήματα. Και ένας σημαντικός παράγοντας που επιδεινώνει παγκοσμίως το πρόβλημα είναι η μηδενικός έλεγχος και εποπτεία τους.
Οι γαρίδες είναι οι περισσότερο μολυσμένες με επικίνδυνες χημικές ουσίες και ο λόγος, οι βρώμικες συνθήκες στις οποίες εκτρέφονται. Δυστυχώς η μόλυνση είναι ανεξέλεγκτη καθώς οι γαρίδες μπορούν να περιέχουν μια μεγάλη ποικιλία μολυσματικών παραγόντων όπως και χημικών κατάλοιπων από καθαριστικά μέσα, αλλά και παθογόνους οργανισμούς όπως, σαλμονέλα, Εσερίχια κόλι (E.coli), έως και τρίχες ποντικών.
Μια άλλη ανησυχία σχετίζεται με τις χημικές ουσίες οι οποίες χρησιμοποιούνται στις γαρίδες. Το 2009 οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως το 4-εξυλορεσορκινόλη, ένα συντηρητικό που χρησιμοποιείται για την πρόληψη αποχρωματισμού των γαρίδων και άλλων οστρακοειδών, δρα σαν ξενοοιστρογόνο και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες και να μειώσει τον αριθμό των σπερματοζωαρίων στους άντρες. Τα ξενοοιστρογόνα ευθύνονται για μια σειρά προβλημάτων υγείας στους ανθρώπους, ενώ σχετική έρευνα του University of Surrey School of Biological Sciences, έδειξε πως το 4-εξυλορεσορκινόλη ήταν θανατηφόρο για τις γάτες που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα και καρκινογόνο.
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες εκτροφείων γαρίδας είναι το χρώμα των γαρίδων. Το "σύνδρομο της μπλε γαρίδας" τους ανησύχησε ιδιαίτερα μέχρι που βρήκαν την λύση στην ασταξανθίνη. Η ασταξανθίνη είναι μια δυνατή αντιοξειδωτική ουσία η οποία ευθύνεται και για το ροζ χρώμα τους. Όμως η συνθετική ασταξανθίνη που χρησιμοποιείται από τους εκτροφείς είναι συνθετική και προέρχεται από πετροχημικά που δεν έχουν καμία έγκριση για ανθρώπινη κατανάλωση.
Οι συνθήκες επεξεργασίας και συντήρησης των γαρίδων είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Μεγάλες μονάδες εκτροφής και επεξεργασίας τους όπως αποκαλύπτουν δημοσιεύματα, σε χώρες όπως το Βιετνάμ που κάνουν εξαγωγές γαρίδας παγκοσμίως, στην κυριολεξία στοιβάζουν τις γαρίδες μαζί τα σκουπίδια σε χώρους όπου βουίζουν οι μύγες και σε θερμοκρασίες ακατάλληλες για την συντήρηση τους. Ο πάγος στον οποίο τοποθετούνται στην συνέχεια είναι φτιαγμένος από το τοπικό νερό το οποίο οι αρχές συστήνουν πρώτα να βράζεται και μετά να καταναλώνεται λόγω των μικροβίων που περιέχει, μολύνοντας με περισσότερους οργανισμούς τις γαρίδες (και αυτούς που τις τρώνε).
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν από το Texas Tech University's Institute of Environmental and Human Health σε δείγματα γαρίδων από Super Market, υπήρχε σε αυτά ποσότητα τριών διαφορετικών αντιβιοτικών. Οι γαρίδες αυτές προέρχονταν από φάρμες της Ινδίας και της Ταϊλάνδης. Τώρα πια που ο πλανήτης μας έχει γίνει μια μικρή γειτονιά αυτά τα ίδια προϊόντα θα βρει κανείς και στα ελληνικά Super Market. Ανιχνεύτηκαν επίσης ουσίες που σε πειράματα προκαλούν καρκίνο του μαστού στους αρουραίους, καθώς και το αντιβιοτικό χλωραμφαινικόλη, του οποίου η χρήση έχει απαγορευτεί λόγω των πολύ σοβαρών παρενεργειών που προκαλεί συμπεριλαμβανομένης και της απλαστικής αναιμίας και της λευχαιμίας. Περιείχαν ακόμα και πενικιλίνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις σε άτομα αλλεργικά σε αυτήν, που ποτέ δεν θα μπορούσαν να υποπτευθούν τις γαρίδες ως πηγή της.
Δυστυχώς όπως συμβαίνει με τις φάρμες εκτροφής ζώων απ' όπου ξεκινούν πολλές επιδημίες που πλήττουν και τους ανθρώπους, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις ιχθυοκαλλιέργειες και τα εκτροφεία γαρίδων. Τα απόβλητα που δημιουργούν μολύνουν το περιβάλλον και την γύρω περιοχή, μειώνοντας και την ποιότητα του τελικού προϊόντος (κρέας, γάλα,). Τα ζώα ζουν σε άθλιες συνθήκες που τα κάνουν πιο ευάλωτα σε ασθένειες κάνοντας μεγάλη την ανάγκη χρήσης αντιβιοτικών και άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων προκειμένου να διατηρηθεί η "υγεία" τους, των οποίων τελικός αποδέκτης είναι ο κάθε καταναλωτής που επιλέγει να τα βάλει στην διατροφή του. Αν καταφέρετε να βρείτε άγριες γαρίδες προερχόμενες από αλιεία σε καθαρά νερά, τότε έχετε μια αρκετά καλή τροφή. Περιέχουν βιταμίνη Β12, λιπαρά οξέα, πρωτεΐνες, σελήνιο και τρυπτοφάνη (ένα απαραίτητο αμινοξύ).
Υγειοφάγος
Πηγή : Bloomberg magazine, Texas Tech University's Institute of Environmental and Human Health,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου