Οξαλικά Άλατα & Λόγοι να τα Αποφεύγετε!

Τα οξαλικά άλατα και το οξαλικό οξύ είναι οργανικά οξέα που προέρχονται από τρεις κύριες πηγές : από την διατροφή, από κάποιους μύκητες (Aspergillus, Penicillium, Candida) και από κάποιες μεταβολικές διαδικασίες του οργανισμού. Τα οξαλικά είναι ισχυρά οξειδωτικά που κινούν τις ελεύθερες ρίζες (υψηλής δραστικότητας μόρια που προκαλούν βλάβη στους ιστούς). Βρίσκονται στον οργανισμό και συνήθως αποβάλλονται καθημερινά με τις φυσικές μεθόδους καθαρισμού που διαθέτει ο οργανισμός.

 

 

Αφού λοιπόν αποβάλλονται από τον οργανισμό προς τι η ανησυχία? Υπάρχουν καταστάσεις και προβλήματα υγείας που επιδεινώνονται με την αυξημένη πρόσληψη οξαλικών όπως :

 

 

Αν έχετε ιστορικό λίθων των νεφρών

Πολλοί άνθρωποι είναι επιρρεπείς στην δημιουργία λίθων οξαλικού ασβεστίου στα νεφρά. Πρόκειται για μια εμπειρία ιδιαίτερα οδυνηρή ιδίως όταν γίνεται το πέρασμα της πέτρας μέσα από το ουροποιητικό σύστημα. Περίπου το 80% των λίθων είναι οξαλικού ασβεστίου, οι οποίοι αποτελούνται από κρυστάλλους και έχουν συνήθως το μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού. Αν σε συνδυασμό με τροφές που περιέχουν ασβέστιο καταναλώνονται και τροφές που περιέχουν οξαλικά τότε σχηματίζονται αδιάλυτοι κρύσταλλοι οξαλικού ασβεστίου που συνήθως αποβάλλονται μέσω κοπράνων, αφού δεν μπορούν να απορροφηθούν από τον οργανισμό.

Αν όμως υπάρχει μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου μέσω της διατροφής, τότε το οξαλικό οξύ απορροφάται από το έντερο και κυκλοφορεί στο αίμα. Στην συνέχεια το αίμα φιλτράρεται από τα νεφρά και μπορεί να δημιουργηθούν λίθοι που μπλοκάρουν την ροή των ούρων και προκαλούν έντονο πόνο.

 

 

Αν έχετε ινομυαλγία

Οι οξαλικοί κρύσταλλοι μπορούν να σχηματιστούν σε διάφορα σημεία του σώματος : στα οστά, στις αρθρώσεις, στους πνεύμονες, στα νεύρα, στους πνεύμονες, στον εγκέφαλο, μέχρι και στον μυελό των οστών, δημιουργώντας αναιμία και εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Λόγω της δομής τους μπορούν να βλάψουν τους ιστούς στους οποίους επικάθονται και να αυξήσουν τα επίπεδα των φλεγμονών. Για αυτό και μια διατροφή πλούσια σε οξαλικά μπορεί να επιβαρύνει τα άτομα που υποφέρουν από ινομυαλγία.

 

 

Αν υπάρχουν προβλήματα αυτισμού / Αν έχετε πεπτικά προβλήματα ή ευερέθιστο έντερο

Τα παιδιά με αυτισμό επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τα οξαλικά άλατα. Υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει σημαντικές διαφορές στην συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό όταν καταναλώνουν μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα οξαλικών. Αφού πρώτα έγιναν μελέτες που είχαν σαν κύριο αντικείμενο το θειικό άλας και τα οξαλικά άλατα και πως αυτά επηρεάζουν τον ανθρώπινο οργανισμό, διαπίστωσαν πως προκαλούνται φλεγμονές στο γαστρεντερολογικό σύστημα που στην συνέχεια οδηγεί σε υπερβολική απορρόφηση των οξαλικών μέσω του εντέρου. Σε παιδιά με αυτισμό υπάρχουν πολύ συχνά γαστρεντερολογικά προβλήματα και φαίνεται λογικό και ευεργετικό να υπάρχει μια διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα οξαλικών.

 

 

Οι οξαλικοί κρύσταλλοι έχουν μια ακόμη ιδιότητα, απορροφούν διάφορες ουσίες από τον οργανισμό όπως τοξικά μέταλλα (υδράργυρο, μόλυβδο) και δυστυχώς παγιδεύουν τα βαρέα μέταλλα στους διάφορους ιστούς που θα "κολλήσουν". Το ίδιο συμβαίνει και με το σίδηρο. Τον απορροφούν τον εγκλωβίζουν και με αυτό τον τρόπο μπορεί να μειωθούν τα αποθέματα σιδήρου που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό και τον σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων.

 

 

Τα αντιοξειδωτικά είναι η κύρια άμυνα του οργανισμού ενάντια στα οξειδωτικά οξαλικά άλατα και οξέα. Αυτή η προστασία είναι αρκετή μέχρι τη στιγμή που υπάρχουν φυσιολογικά ποσοστά οξαλικών στον οργανισμό. Όταν αυτά τα ποσοστά αυξηθούν ή όταν δεν λειτουργούν σωστά τα αντιοξειδωτικά συστήματα του οργανισμού τότε μπορεί να αρχίσουν να εμφανίζονται και τα σχετικά προβλήματα. Ο καλύτερος τρόπος να ανακαλύψετε αν υπάρχει μεγάλος αριθμός οξαλικών στον οργανισμό είναι καταναλώνοντας τροφές χωρίς μεγάλη περιεκτικότητα σε αυτά.

Επίσης υπάρχουν φιλικά βακτήρια στον οργανισμό που καταφέρνουν να μετατρέπουν τα οξαλικά σε αβλαβείς ουσίες, αλλά με την χρήση των αντιβιοτικών τα βακτήρια αυτά εξοντώνονται. Ένα από αυτά τα βακτήρια το "oxalobacter formigenes" δεν βρίσκεται στο μητρικό γάλα αλλά οι επιστήμονες εξηγούν πως τα παιδιά από μικρή ηλικία το λαμβάνουν από το περιβάλλον τους.

 

 

Ποια είναι όμως τα τρόφιμα που περιέχουν μεγάλη ποσότητα οξαλικών ?

Σπανάκι, γλυκοπατάτες & πατάτες, καρότα, σέλερι, γαϊδουράγκαθο, μπάμιες, ελιές, πράσα, βλίτα, σύκα (αποξηραμένα & φρέσκα), ακτινίδια, σιτάρι, σίκαλη, κεχρί, φαγόπυρο, αμύγδαλα, σουσάμι, βατόμουρα, παντζάρια, φιστίκια & φυστικοβούτυρο, κάσιους, προϊόντα σόγιας, σοκολάτα, κακάο, στέβια.

Μια διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε οξαλικά μπορεί να βοηθήσει στις παραπάνω περιπτώσεις. Μην καταναλώνετε τροφές με μεγάλη ποσότητα οξαλικών για τουλάχιστον δυο μήνες πριν αρχίσετε να νιώθετε τις πρώτες αλλαγές.

Υγειοφάγος

Πηγή : Low Oxalate Diet . Info

Photo credit: devinecr / Foter.com / CC BY-ND